13 November 2009

Ngaduruk Duit


Pasualan ngaroko teh sabenerna geus mindeng dibahas ti baheula keneh. Geus loba nu negeskeun mudaratna udud. Aya nu nitenan tina sisi kasehatan. Aya oge nu masualkeun tina segi ekonomi.
Meh sataun ka tukang, DKI Jakarta boga aturan nu ngalarang wargana ngaroko di tempat umum. Nu ngalanggar baris didengda 50 juta. Tapi geuning kitu we, haneut mimitina wungkul. Ka dituna mah teu ieuh dipirosea aturan teh. Tingkelepus we di mana-mana, bari jeung teu ieuh dikukumaha ku petugas ge.
Prof. Quraish Shihab kungsi netelakeun pamadeganana yen ngaroko teh geus deukeut-deukeut kana haram. Malah di sababaraha hiji nagara mah, roko teh geus difatwakeun haram. Tapi masing kitu, MUI tacan sapuk kana pamadegan eta. Aranjeuna masih keneh nalungtik mudarat sejen lamun aya fatwa haram di Indonesia.
Di milis tasik, minggu ka tukang, Kang Ahmad Yasa ngintun sababaraha hijisurelek ngeunaan ngaroko, bahayana ngaroko, oge obat atawa jurus naon nu bisa dipake supaya bisa eureun ngaroko. Saperti biasa, dina surelek nu eusina bahaya ngaroko, Kang Geni mairan:
Matakna sebel urang mah ku ayana pabrik roko teh, da mun seug teu ditewak ku pulisi mah diduruk tah pabrikna. Tah kusabab rek ngaduruk pabrik roko mah ngalanggar hukum pamarentah, keun we dicicil ngaduruk pabrik rokona, sabatang-sabatang :)
Kuring ngahahah. Tapi jadi ras inget kana dongeng ti pun bapa. Kajadian baheula keur usum gorombolan. Dongeng ieu ge ku kuring dialungkeun ka milis.
Pun bapa kagungan emang, Mang Wirya. Nya meureun kuring mah nyebutna teh Aki Wirya, almarhum. Anjeuna teh resep pisan kana nyesep. Nya kitu we kawas Kang Geni, hehe. Mung ari rakana mah, Aki Adi almarhum, henteu. Teu weleh Ki Adi teh sok mapatahan ka Ki Wirya kana bahayana ngaroko. “Sajaba ngaruksak kasehatan, ngaroko teh matak meakeun pakaya!” kitu biasana pok-pokanana teh. Atawa, “Wirya, mun eta
duit jang meuli roko teh dikumpulkeun, bisa leuwih gede manpaatna!”
Tapi Ki Wirya teu gedag kaanginan, teu unggut kalinduan, maju terus pantang mundur. Angger we ngelepus.
Keur ngabuktikeun ucapanana, Ki Adi ngahalkeun ngempelkeun artos unggal dinten saageung artos nu dikaluarkeun ku Ki Wirya jang meser roko
unggal dintenna.
Sabada sababaraha taun, artos kenging kekempel teh tos lumayan. ku Ki Adi dijeujeuhkeun kana bumi. “Tuh, Wirya, duit nu ku maneh didurukan
unggal poe teh, ku Akang mah bisa dipake jang meuli imah!”
Ki Wirya ukur nyengir, “Enya nya, Kang.”
Sababaraha poe ti harita, datang gorombolan. Desa diubrak-abrik. Imah didaruruk, kaasup bumi Ki Adi. Ludes teu aya sesana.
Komentar Ki Wirya, “Matak ge Kang, ulah disakalikeun atuh ngadurukna, sok kalah handeueul. Siga abdi geura, ngadurukna hiji-hiji, ditungtut, moal handeueul teuing.”
Antara sedih jeung hayang seuri nguping dongeng eta teh. Pikasebeleun nya, boga adi teh.

Tidak ada komentar:

Pangeran Jamban

Pentingna ngaji tepat waktu teh meureun sangkan henteu saliwang sok komo lamun nu diajina ilmu taohid. Salah saeutik oge apan anu tikosewad ...